در هوای دوست

«در هوای دوست» بضاعتی اندک است که در حد توان خود به اندیشه‌های عرفانی حضرت امام خمینی رضوان‌الله‌تعالی‌علیه می‌پردازد. این اثر محصول سلسله نشست‌هایی در مهرماه 1401 است که به درخواست و همّت «موسسه آموزش عالی حوزوی امام خمینی رضوان‌الله‌تعالی‌علیه فارس»، «واحد ادیان و فرق اداره کل تبلیغات اسلامی مازندران» و «موسسه معنویت تمدن‌ساز» برگزار و اصول و مبانی آن عارف بزرگ را در ساحت‌های فردی-اجتماعی و دنیوی-اخروی پرداخته و اکنون در کمتر از یک ماه به زیور طبع آراسته شده است.

هرچند پرداختن به همۀ ابعاد شخصیت امام رضوان‌الله‌تعالی‌علیه در این اثر ممکن نبوده است اما سعی شده مهم‌ترین اصول و مبانی ایشان به‌صورت مختصر با رویکرد توحید عرفانی او استخراج شود. عناوینی همچون: عرفان و مبدأ انسان (توحید)، عرفان و انسان، عرفان و خانواده، عرفان و راهنمایان الهی (انسان کامل)، عرفان و حکومت و سیاست، عرفان و دین و نهایتا عرفان و مقصد انسان (معاد) بخش‌های این اثر را تشکیل می‌دهد.

محور اصلی در این کتاب القاء فهم درست عرفان فردی-اجتماعی و تمایز عرفان صحیح از غلط است و برای پیچیده نشدن مباحث و قابل ‌استفاده بودن برای عموم افراد تا حد امکان از مبانی توحیدی صرف حضرت امام «قدس سره» همچون وحدت شخصیه وجود سخنی به میان نیامده است.

از سوی دیگر لازم است توجه شود که مخالفت مغرضان با مبانی امام «قدس سره» را صرفا به بحث‌های سیاسی منحصر ساختن اشتباه است. لازم است بدانیم که همۀ فعالیت‌های امام«قدس سره» محصول باورهای عرفانی ایشان است. نباید بگذاریم مبانی عقیدتی امام «قدس سره» که این انقلاب برخواسته از آن است آسیب ببیند.

هرچند بدون مبالغه امام عارف واصلی است که نمی‌توان دریای وجودش را در یک یا چند اثر معرفی نمود اما به‌حُکم «آب جیحون را اگر نتوان کشید l هم ز قدر تشنگی نتوان برید» این وجیزه قطره‌ای از وصف آن دریای بزرگ است.